Lekarze często wykorzystują wskaźnik BMI do monitorowania stanu zdrowia. Jednak dla wielu nie jest to precyzyjny wskaźnik otyłości, a jego dokładność różni się w zależności od osoby.
Badacze powszechnie wykorzystują wskaźnik masy ciała (BMI) do obserwowania trendów otyłości w różnych populacjach.
Jest to również narzędzie wykorzystywane przez pracowników służby zdrowia do oceny stanu zdrowia danej osoby.
Jednak w medycynie narastają obawy dotyczące stosowania wskaźnika BMI jako miernika zdrowia i otyłości ze względu na jego znaczące niedociągnięcia, zwłaszcza przy ocenie stanu zdrowia osób czarnoskórych, Latynosów i innych grup.
Pomimo tych obaw, niektóre instytucje zdrowotne nadal zalecają utrzymywanie określonego wskaźnika BMI w celu zmniejszenia ryzyka chorób.
W tym artykule omówiono pojęcie BMI i jego znaczenie dla zdrowia kobiet.
Spis treści
Wykres i kalkulator BMI
Wskaźnik BMI nie rozróżnia kobiet i mężczyzn. Jest to prosty wzór, który wykorzystuje wzrost i wagę do obliczenia liczby reprezentującej poziom tkanki tłuszczowej danej osoby.
Liczby te mieszczą się w następujących kategoriach:
- Poniżej 16,5: poważna niedowaga
- Poniżej 18,5: niedowaga
- 18,5-24,9: normalna waga
- 25.0-29.9: nadwaga
- 30.0-34.9: klasa otyłości 1
- 35.0-39.9: klasa otyłości 2
- 40 lub więcej: klasa otyłości 3
Ten kalkulator może pomóc Ci określić Twoje BMI i szacowaną dzienną liczbę kalorii, choć nie jest on przeznaczony specjalnie dla kobiet.:
Kalkulator BMI
Wprowadź swoje dane do poniższego kalkulatora, aby określić swoje BMI.
Czy ten sam wykres pasuje do wszystkich kobiet?
Chociaż wykres może być pomocny, BMI nie jest koncepcją uniwersalną. W zależności od pochodzenia etnicznego, muskulatury i innych czynników, lekarze mogą zalecać różne punkty odcięcia.
Kobiety rasy białej, czarnej i latynoskiej
BMI z natury nie rozróżnia osób o różnym pochodzeniu genetycznym. Jednakże, jak zostanie to omówione w dalszej części artykułu, opracowano różne wartości graniczne BMI dla populacji azjatyckich i południowoazjatyckich.
Uważa się, że kobiety rasy białej, czarnej i latynoskiej mają “zdrową wagę”, gdy ich wskaźnik BMI mieści się w przedziale od 18,5 do 24,9.
Na przykład, według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), kobieta o wzroście 65 cali (1,65 metra) mieściłaby się w normalnym zakresie BMI, gdyby ważyła 111-150 funtów (50-68 kg).
Kobiety różnią się jednak kształtem i składem ciała.
Na przykład, badania pokazują, że meksykańskie Amerykanki mają tendencję do innego rozkładu tkanki tłuszczowej niż białe lub czarnoskóre kobiety. Dodatkowo, czarnoskóre kobiety mają większą masę mięśniową niż białe lub meksykańskie Amerykanki.
Meksykańskie Amerykanki mają średnio większą masę ciała w okolicy brzucha. Jeden z przeglądów wykazał, że meksykańskie Amerykanki mogą mieć o 3-5% więcej tkanki tłuszczowej i większy obwód talii niż kobiety rasy białej lub czarnej o podobnym BMI.
Te różnice między kobietami z różnych grup etnicznych opierają się na danych uśrednionych dla wielu osób.
Jednak pochodzenie etniczne danej osoby nie determinuje jej wagi, rozkładu tkanki tłuszczowej, proporcji masy mięśniowej, obwodu talii ani innych wskaźników ciała. Każda osoba jest inna.
Sugerowane dla Ciebie: Utrata wagi a utrata tłuszczu: Jak je odróżnić?
Oznacza to, że nawet jeśli dwie kobiety mają takie samo BMI, mogą mieć bardzo różną regionalną dystrybucję tkanki tłuszczowej i masę mięśniową.
Co więcej, naukowcy przyznają, że związek między BMI a ryzykiem śmiertelności jest znacznie słabszy wśród kobiet rasy czarnej niż wśród kobiet rasy białej.
Wynika to z faktu, że BMI jest słabszym wskaźnikiem poziomu tkanki tłuszczowej u kobiet rasy czarnej, a także dlatego, że przeciętnie kobiety rasy czarnej mają inny rozkład tkanki tłuszczowej niż kobiety rasy białej. BMI nie jest powiązany z poziomem tłuszczu we krwi u kobiet rasy czarnej, tak jak u kobiet rasy białej.
Badania wykazały, że pracownicy służby zdrowia częściej błędnie klasyfikują czarnoskóre kobiety jako otyłe ze względu na ich wyższy procent masy mięśniowej.
Kobiety azjatyckie i południowoazjatyckie
Badania pokazują, że populacje azjatyckie i południowoazjatyckie mają więcej tkanki tłuszczowej w stosunku do masy ciała niż populacje rasy białej. Warunki zdrowotne, takie jak cukrzyca typu 2, występują przy niższych poziomach BMI w populacjach azjatyckich niż w populacjach białych.
Doprowadziło to do zmian wartości granicznych BMI dla populacji azjatyckich.
Azjatyckie i południowoazjatyckie kobiety mają nadwagę, gdy ich BMI wynosi 23-27,5 i są uważane za otyłe, gdy ich BMI przekracza 27,5.
Zaproponowano jednak kilka różnych wartości granicznych BMI dla populacji azjatyckich.
Kulturyści i sportowcy
System BMI często błędnie klasyfikuje kobiety ze znaczną ilością masy mięśniowej jako osoby z nadwagą lub otyłością, nawet jeśli ich poziom tkanki tłuszczowej jest niski. Dotyczy to osób takich jak kulturyści i zawodowi sportowcy.
Wynika to z faktu, że BMI nie rozróżnia masy mięśniowej i tłuszczowej, dlatego też ludzie nie powinni używać BMI do pomiaru składu ciała.
Sugerowane dla Ciebie: Rekonstrukcja ciała: Utrata tłuszczu i jednoczesne wzmocnienie mięśni
Kobiety po menopauzie
Starsze kobiety mają zwykle niższą masę mięśniową i więcej tłuszczu w okolicy brzucha niż kobiety młodsze.
Jest to spowodowane związanymi z wiekiem zmianami poziomu hormonów, spowolnieniem aktywności fizycznej i zmianami długości tułowia spowodowanymi osteoporozą.
Nawet jeśli starsza kobieta może mieć takie samo BMI jak młodsza kobieta, starsza kobieta prawdopodobnie będzie miała mniej masy mięśniowej i więcej tkanki tłuszczowej, co zwiększa ryzyko chorób.
Badanie z 2016 roku, które objęło 1329 kobiet po menopauzie, wykazało, że wartość graniczna BMI wynosząca 30 nie była dokładnym wskaźnikiem otyłości w tej populacji. Naukowcy zwrócili uwagę, że BMI może nie wskazywać na otyłość u wielu kobiet po menopauzie, które mają otyłość.
Zalecenia dotyczące przyrostu masy ciała w czasie ciąży w oparciu o BMI
Pracownicy służby zdrowia zalecają, aby kobiety przybrały na wadze określoną ilość kilogramów podczas ciąży w oparciu o ich zakres BMI przed ciążą.
Oto wytyczne Instytutu Medycyny dotyczące przyrostu masy ciała podczas ciąży:
Niedowaga (poniżej 18,5)
- Całkowity zalecany przyrost masy ciała: 28-40 funtów (12,5-18 kg)
- Średnie tempo przybierania na wadze w drugim i trzecim trymestrze: 1 funt (0,51 kg) tygodniowo
Normalna waga (18,5-24,9)
- Całkowity zalecany przyrost masy ciała: 25-35 funtów (11,5-16 kg)
- Średnie tempo przyrostu masy ciała w drugim i trzecim trymestrze: 1 funt (0,42 kg) na tydzień.
Nadwaga (25,0-29,9)
- Całkowity zalecany przyrost masy ciała: 15-25 funtów (7-11,5 kg)
- Średnie tempo przyrostu masy ciała w drugim i trzecim trymestrze: 0,6 funta (0,28 kg) na tydzień.
Otyłość (30 lub więcej)
- Całkowity zalecany przyrost masy ciała: 11-20 funtów (5-9 kg)
- Średnie tempo przyrostu masy ciała w drugim i trzecim trymestrze: 0,5 funta (0,22 kg) na tydzień.
Chociaż możesz wykorzystać te zalecenia jako pomocne wskazówki, współpraca z lekarzem jest niezbędna. Może on pomóc Ci określić zdrowy przyrost masy ciała w czasie ciąży w oparciu o Twoje konkretne potrzeby i ogólny stan zdrowia.
Pamiętaj, że wytyczne dotyczące przyrostu masy ciała różnią się dla kobiet noszących więcej niż jedno dziecko.
Podsumowanie: “Normalny” wskaźnik BMI dla kobiet wynosi od 18,5 do 24,9. Jednak BMI nie jest dokładnym wskaźnikiem otyłości u wielu osób. Zwykle nie jest dobrym wskaźnikiem u kobiet po menopauzie, sportowców oraz kobiet rasy czarnej i latynoskiej.
Czy BMI jest dobrym wskaźnikiem zdrowia?
Adolphe Quetelet, belgijski astronom i statystyk, opracował wskaźnik BMI 180 lat temu. Jednak BMI nie zyskał dużej popularności wśród badaczy, dopóki epidemiolog Ancel Keys nie zidentyfikował go jako skutecznego sposobu śledzenia proporcji tkanki tłuszczowej na poziomie populacji.
Sugerowane dla Ciebie: Ile węglowodanów należy spożywać dziennie, aby schudnąć?
Wskaźnik BMI wykorzystuje wzrost i wagę danej osoby do oszacowania zawartości tłuszczu w jej ciele.
Problemy z BMI
Używanie BMI jako wyznacznika stanu zdrowia jest problematyczne z kilku powodów.
Mimo że niektórzy pracownicy służby zdrowia używają wskaźnika BMI do kategoryzowania osób na podstawie tkanki tłuszczowej, w rzeczywistości nie bierze on pod uwagę tkanki tłuszczowej ani beztłuszczowej masy ciała. Oznacza to, że BMI nie rozpoznaje różnicy między mięśniami a tłuszczem.
Z tego powodu BMI może sklasyfikować osobę z bardzo wysokim procentem masy mięśniowej jako mającą nadwagę lub otyłość, nawet jeśli ma niski poziom tkanki tłuszczowej w organizmie.
Kolejną wadą wskaźnika BMI jest to, że nie wskazuje on, gdzie w organizmie magazynowany jest tłuszcz. W związku z tym nie uwzględnia różnic w dystrybucji tłuszczu między płciami lub różnymi typami ciała. Nie uwzględnia również związanego z wiekiem spadku masy mięśniowej.
System może sklasyfikować osobę o drobnej budowie ciała w zdrowym zakresie BMI, nawet jeśli ma ona znaczną ilość tłuszczu na brzuchu. Jednak osoba ta może być w rzeczywistości zagrożona, ponieważ tłuszcz na brzuchu jest istotnie powiązany z wieloma chorobami przewlekłymi i przedwczesną śmiercią.
Innymi słowy, osoba ze “zdrowym” BMI może być w rzeczywistości narażona na znaczne ryzyko chorób, powikłań chirurgicznych i zwiększonej śmiertelności.
Ponadto zdrowie jest wielowymiarowe. Istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie ogólnego stanu zdrowia i ryzyka choroby.
Eksperci twierdzą, że BMI jest zbyt uproszczoną miarą, aby używać go jako wskaźnika zdrowia.
Podsumowanie: BMI nie uwzględnia tkanki tłuszczowej ani beztłuszczowej masy ciała. Nie uwzględnia również tego, gdzie tłuszcz jest przechowywany w organizmie. Ze względu na te kwestie, może on dostarczać mylących informacji na temat zdrowia niektórych osób.
Korzyści z BMI
Pomimo swoich znaczących wad, BMI jest jedną z najskuteczniejszych, najłatwiejszych i najtańszych opcji dla naukowców do śledzenia otyłości na poziomie populacji, co jest niezwykle ważne dla badań medycznych.
Ponadto wysoki wskaźnik BMI koreluje z wyższym poziomem tkanki tłuszczowej, a badania wykazały, że wskaźnik BMI może dokładnie określać ryzyko chorób i śmiertelności u poszczególnych osób.
Osoby, których BMI klasyfikuje je jako otyłe, są narażone na znacznie większe ryzyko przedwczesnej śmierci i rozwoju chorób przewlekłych, w tym chorób serca i nerek, niż osoby w “normalnym” zakresie BMI.
Osoby, których BMI klasyfikuje je jako niedowagę, są również bardziej narażone na przedwczesną śmierć i rozwój chorób.
Ponadto, mimo że ludzie nie powinni postrzegać BMI jako wiarygodnego miernika stanu zdrowia, pracownicy służby zdrowia mogą wykorzystywać BMI w połączeniu z innymi narzędziami diagnostycznymi do oceny stanu zdrowia danej osoby i monitorowania ryzyka chorób.
Inne narzędzia obejmują obwód talii i wartości laboratoryjne, takie jak poziom cholesterolu.
Inne sposoby pomiaru stanu zdrowia
Istnieją inne, bardziej odpowiednie sposoby pomiaru stanu zdrowia niż BMI.
Oto kilka dokładniejszych sposobów pomiaru składu ciała:
- DEXA. Absorpcjometria promieniowania rentgenowskiego o podwójnej energii (DEXA) to dokładny sposób pomiaru całkowitej tkanki tłuszczowej, masy mięśniowej i masy kostnej. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli jesteś zainteresowany badaniem DEXA.
- Pomiary obwodu ciała. Obwód talii jest ważnym wskaźnikiem ryzyka chorób. Średnio, obwód powyżej 35 cali (89 cm) u kobiet lub powyżej 31 cali (79 cm) u Azjatek wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób.
- **Szeregi fałdów skórnych.**Szeregi fałdów skórnych to kolejny stosunkowo łatwy sposób pomiaru tkanki tłuszczowej. Mogą być jednak niewygodne i wymagają przeszkolenia przed wykonaniem dokładnych pomiarów.
Wiele innych sposobów pomiaru składu ciała obejmuje spektroskopię impedancji bioelektrycznej (BIS) i pletyzmografię wypornościową. Są one jednak zazwyczaj dostępne tylko w placówkach medycznych lub w niektórych centrach fitness.
Chociaż metody te mogą mierzyć skład ciała, istnieje wiele innych czynników, które należy wziąć pod uwagę w odniesieniu do ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia.
Sugerowane dla Ciebie: Rodzaje tłuszczu z brzucha: czym są i jak pozbyć się tłuszczu z brzucha
Na przykład badanie krwi jest niezwykle ważne przy ocenie stanu zdrowia i ryzyka chorób.
Z tego powodu kobiety powinny regularnie spotykać się z lekarzem, który może zalecić badania krwi, takie jak badanie poziomu cholesterolu, w oparciu o indywidualne pochodzenie i stan zdrowia.
Oceniając twoje zdrowie fizyczne i psychiczne, pracownik służby zdrowia powinien również wziąć pod uwagę twoje wzorce żywieniowe, poziom aktywności, genetykę, nawyki dotyczące snu, zdrowie psychiczne, stres i status społeczno-ekonomiczny.
Podsumowanie: Dokładne pomiary składu ciała obejmują DEXA i pomiary obwodu ciała. Istnieje kilka sposobów pomiaru stanu zdrowia, z których wiele nie ma nic wspólnego z masą ciała lub składem ciała.
Podsumowanie
Podczas gdy eksperci w dziedzinie opieki zdrowotnej uznają ograniczenia BMI, nadal służy on jako cenny miernik do oceny zdrowia publicznego na szeroką skalę.
W przypadku osób fizycznych BMI może być przybliżonym wskaźnikiem stanu zdrowia, ale może nie być dokładny dla każdego.
Wskaźnik BMI w przedziale 18,5-24,9 jest ogólnie uważany za zdrowy dla większości kobiet.
Chociaż wskaźnik BMI może być przydatny do wstępnych badań przesiewowych w dziedzinie medycyny, nie powinien być jedynym kryterium oceny ogólnej tkanki tłuszczowej lub stanu zdrowia danej osoby.
Pamiętaj, że zdrowie obejmuje więcej niż tylko wagę lub skład ciała. Kompleksowa ocena stanu zdrowia powinna uwzględniać takie czynniki jak badania krwi, nawyki żywieniowe, aktywność fizyczna i wzorce snu.
