Kokosolie is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van de populairste bak- en braadoliën ter wereld, en wordt traditioneel gebruikt als een van de belangrijkste vetbronnen in veel landen in de Stille Oceaan en Azië.
Dit plantaardige vet heeft enkele eigenschappen die andere spijsoliën niet hebben. Bijvoorbeeld, omdat het voornamelijk bestaat uit verzadigd vet, is het bij kamertemperatuur vast in plaats van vloeibaar.
Het bevat ook triglyceriden met middellange keten (MCT’s) en laurinezuur, die vetverbranding en hartbescherming kunnen bevorderen.
Toch ben je misschien benieuwd welke kokosolie beter is voor jouw behoeften.
Dit artikel bespreekt de verschillen tussen ongeraffineerde en geraffineerde kokosolie en welk type in specifieke gevallen moet worden gebruikt.
Productieverschillen
Het grote verschil tussen geraffineerde en ongeraffineerde kokosolie is hoe ze worden geproduceerd, wat van invloed is op sommige fysieke eigenschappen, zoals smaak en rookpunt.
Ongeraffineerde kokosolie
Ongeraffineerde kokosolie wordt ook wel virgin coconut oil genoemd, en is olie die uit kokosvlees is geperst en geen verdere bewerking heeft ondergaan.
Er zijn twee methoden om ongeraffineerde kokosolie uit kokosnoten te winnen:
- Drogen. Deze methode gebruikt een machine om kokosolie uit gedroogd kokosvlees of kopra te persen.
- Wet. Bij deze techniek worden kokosmelk en kokosolie uit verse kokosnoten geperst en vervolgens gescheiden.
De meeste ongeraffineerde kokosolie wordt gewonnen volgens het natte proces. Je ziet soms ongeraffineerde kokosolie met het label “koud geperst”, wat betekent dat er geen warmte is gebruikt bij de extractie.
Ongeraffineerde kokosolie is vast bij kamertemperatuur en heeft een sterke kokossmaak en -geur, die het kan geven aan gerechten waarin het verwerkt is. Het rookpunt, of de temperatuur waarbij de olie begint te roken, is 177°C.).
Geraffineerde kokosolie
Aan de andere kant ondergaat geraffineerde kokosolie enkele extra bewerkingen om hem beter geschikt te maken om mee te koken.
Het proces begint met het persen van ruwe kokosolie uit kopra. In deze stap kan het proces vergelijkbaar zijn met de droge extractie van ongeraffineerde kokosolie. Vervolgens kunnen een of meer van de volgende stappen plaatsvinden, afhankelijk van het productieproces:
- Ontgommen. De ruwe kokosolie wordt gemengd met een ontgomingsmiddel om gommen, die de textuur en kwaliteit van de olie kunnen veranderen, te verwijderen. De olie wordt gewassen in water om deze gommen van de olie te scheiden.
- Neutraliseren. Natriumhydroxide, of loog, wordt aan de olie toegevoegd en vormt een zeep met vrije vetzuren in de olie. De olie wordt dan gewassen met water, waardoor de zeep en de vrije vetzuren worden verwijderd. Dit vermindert de kans op ranzigheid, want vrije vetzuren zijn gevoelig voor oxidatie.
- Bleaching. De olie wordt “gebleekt” door een filter van geactiveerde klei. In dit proces wordt geen bleekmiddel gebruikt.
- Deodoriseren. De olie is met hitte gedesodoriseerd om resterende kokosgeur of -smaak te verwijderen.
De kokosolie die hieruit voortkomt is weliswaar sterker bewerkt, maar heeft een hoger rookpunt van 204-232°C (400-450°F), waardoor hij beter geschikt is voor koken bij hoge temperaturen. Voor het grootste deel is het ook smaak- en geurloos.
Bovendien hebben geraffineerde en ongeraffineerde kokosolie vergelijkbare voedingsprofielen, met 120 calorieën puur vet per eetlepel (14 gram). De twee soorten bevatten vergelijkbare MCT-verhoudingen, laurinezuur en verzadigde en onverzadigde vetten.
Samenvatting: Ongeraffineerde kokosolie kan worden gewonnen met een droge of een natte methode, terwijl geraffineerde kokosolie een aantal extra bewerkingsstappen ondergaat. Geraffineerde kokosolie is meestal smaakloos en heeft een hoger rookpunt dan ongeraffineerde kokosolie.
Kiezen welke te gebruiken
Voor het grootste deel is de keuze voor geraffineerde of ongeraffineerde kokosolie een persoonlijke voorkeur. Bij bepaalde toepassingen kan één soort echter beter geschikt zijn. Hier zijn enkele voorbeelden.
Voorgesteld voor u: De 4 gezondste bakoliën (en 4 om te vermijden)
Bakken
Omdat ongeraffineerde kokosolie een sterke kokossmaak en -geur heeft, kan geraffineerde kokosolie een betere keuze zijn om mee te bakken. Als je geraffineerde kokosolie gebruikt, zal het resulterende baksel vrij zijn van een kokossmaak en -geur die anders zou kunnen botsen met de smaken.
Stel echter dat je de voorkeur geeft aan ongeraffineerde kokosolie en de smaak niet erg vindt. In dat geval is het onwaarschijnlijk dat het lagere rookpunt de kwaliteit van baksels beïnvloedt, omdat het voedsel zelf niet zulke hoge temperaturen bereikt, zelfs niet in een oven die hoger is ingesteld dan 177°C.).
Hoe dan ook, beide soorten kokosolie zijn een geweldig veganistisch alternatief voor boter bij het bakken, want beide vetten zijn vast bij kamertemperatuur.
Dit maakt kokosolie ideaal voor gebruik in gebakken goederen zoals veganistische koekjes en taartkorsten, waarbij het gebruik van vast vet helpt om een licht en vlokkig product te maken.
Koken
Bij het koken maakt het hogere rookpunt van geraffineerde kokosolie het een duidelijke winnaar. Het is ideaal voor koken op hoog vuur, zoals roerbakken en sauteren.
Hierdoor kun je op hogere temperaturen koken, met als resultaat een knapperig maar niet verbrand product.
Je kunt ongeraffineerde kokosolie gebruiken om mee te koken, hoewel je dan misschien langer op een lagere temperatuur moet koken.
Als alternatief is avocado-olie beter geschikt voor kooktoepassingen met hoge temperaturen, zoals frituren. Het heeft een rookpunt van 253-271°C en een mild, nootachtig aroma dat vaak een goede aanvulling is op gebakken of gesauteerde gerechten.
Aan de andere kant, als je op zoek bent naar een olie voor saladedressings of om over bereid voedsel te sprenkelen, is extra vergine olijfolie de beste optie omdat het een milde smaak heeft en vloeibaar is bij kamertemperatuur.
Voorgesteld voor u: Canola-olie: is het gezond? Alles wat je moet weten
Olijfolie kan ook voor koken worden gebruikt, omdat het rookpunt ervan tussen 350-410°F (175-210 °C) ligt.).
Huid- en haarverzorging
Veel mensen gebruiken kokosolie als een natuurlijke vochtinbrenger of conditioner voor hun huid en haar.
Je kunt geraffineerde kokosolie gebruiken als de geur van de ongeraffineerde variant je stoort. Ongeraffineerde kokosolie kan echter beter zijn omdat het minder bewerkt is en waarschijnlijk zachter voor je huid en haar.
Voedingsbehoeften
Ten slotte gebruiken sommige mensen kokosolie omdat het past bij hun dieetvoorkeuren. De olie is bijvoorbeeld een populaire keuze voor mensen die het koolhydraatarme, vetrijke keto-dieet volgen, omdat het kleine hoeveelheden potentieel vetverbrandende MCT-olie bevat.
Voor mensen op keto is beide soorten over het algemeen prima, gezien hun zeer vergelijkbare voedingsprofielen.
Sommige mensen maken zich echter misschien meer zorgen over de kwaliteit van de voeding dan over de inhoud van de macronutriënten. Zo zou ongeraffineerde kokosolie de betere optie zijn voor mensen die diëten volgen die bestaan uit minimaal bewerkte voedingsmiddelen, omdat het minder bewerkt is.
Samenvatting: Vanwege de milde smaak en het hoge rookpunt is geraffineerde kokosolie een betere keuze voor bakken en koken. Minimaal bewerkte ongeraffineerde kokosolie kan echter beter zijn voor huid- en haarverzorging en bepaalde dieetvoorkeuren.
Samenvatting
Hoewel geraffineerde en ongeraffineerde kokosolie identieke voedingsprofielen hebben, zijn ze opmerkelijk verschillend.
Geraffineerde kokosolie heeft een mildere geur en smaak maar een hoger rookpunt, terwijl ongeraffineerde kokosolie minimaal bewerkt is en een sterke kokossmaak en een lager rookpunt heeft.
Afhankelijk van waar je de olie voor nodig hebt, kan het ene type beter voor je geschikt zijn dan het andere. Hoe dan ook, geraffineerde en ongeraffineerde kokosolie zijn geweldige gezonde vetbronnen vanwege hun vergelijkbare gehalte aan voedingsstoffen.
